Na een meer dan geslaagd voorproefje op Sebring gisteren, is het vandaag tijd voor het echte werk; de eerste trainingen van de 24h van Daytona. Goed begonnen is half gewonnen, deur van de hotelkamer opengetrokken en bijna weggespoeld; de plaatselijke weerman doet ons hier serieus aan Herman Pien denken.
Eerst een uitgebreid ontbijt, daarna richting circuit. Tickets afhalen, fanshop even doorwandelen (help, ik koop mij hier verloren) en dan “het bos in”. Dankzij Marc hebben we een doorlaat om met het buske op de infield te parkeren, veel praktischer dan buiten te moeten staan. Ook hier weer hetzelfde verhaal als gisteren, beschik je over een ticket met toegang tot de garage, dan loop je elke piloot gewoonweg tegen het lijf. Montoya staat hier rustig handtekeningen uit te delen en met de vrouwkes op de foto, Tracy die we weer bijna omver lopen, Jeff Gordon die tussen zijn fans loopt, onvoorstelbaar. Met plezier delen ze handtekeningen uit en gaan ze op de foto; ook onze eigen Marc Goossens ontsnapt er niet aan. ’s Avonds, toen we nog rondhingen aan de garage, zijn er nog groepsfoto’s getrokken met oa Jimmie Johnson, huidig Nascar-kampioen en teamgenoot van Marc. Ook Jan Heylen voegde zich 's avonds nog bij ons, den hoop wordt groter en groter ...
Het circuit is een pak groter dan ik verwacht had, en de bankings zijn meer dan immens, niet te geloven hoe steil de baan omhooggaat, en het zicht is meer dan spectaculair als je de inhaalmanoeuvers erop ziet. De wagens rijden op ongeveer 3/4 van de oval en een deel door het infield, resultaat : een knap circuit waarvan je op bepaalde tribunes een groot deel kan zien. De wagens zijn ook spectaculair, prototypes die qua tijd heel dicht bij elkaar zitten en een variatie aan GT’s zoals Mustangs, Corvettes, Porsches, Pontiac en ander lekkers …
Na de vrije oefenritten volgt een wel erg korte kwalificatiesessie (15 minuten, waarvan 7 minuten onderbreking door een crash), slaagt Marc erin zich op een knappe derde plaats te nestelen op 31 duizendsten (!!!) van een seconde van de pole, een nieuwe recordtijd op het circuit. Het verschil tussen plaats 1 en 2 bedraagt slechts 5 duizendsten, alles zit dus letterlijk op een zakdoek bij elkaar.
Het voorprogramma van de 24h is de Koni Challenge, met toerwagens en GT’s. Een startveld van meer dan 100 wagens is ook bij ons ongezien en eigenlijk niet te geloven. Minder spectaculair dan de eigenlijke 24h, maar met zo een startveld zou spektakel gegarandeerd moeten zijn.
Opvallend is wel dat er wel heel weinig publiek te bespeuren valt; de hoofdtribune leeg (op een enkeling na) en op de tribunes op en rond de infield is er zelfs tijdens de trainingen meer dan plaats genoeg. Wat een contrast met Le Mans bijvoorbeeld waar je tijdens de trainingen bij wijze van spreken moet vechten voor een plaatsje. Benieuwd hoeveel volk er zaterdag komt opdagen … Morgen wordt het koppenjacht, dagje de paparazzi uithangen, I love it !!!
Eerst een uitgebreid ontbijt, daarna richting circuit. Tickets afhalen, fanshop even doorwandelen (help, ik koop mij hier verloren) en dan “het bos in”. Dankzij Marc hebben we een doorlaat om met het buske op de infield te parkeren, veel praktischer dan buiten te moeten staan. Ook hier weer hetzelfde verhaal als gisteren, beschik je over een ticket met toegang tot de garage, dan loop je elke piloot gewoonweg tegen het lijf. Montoya staat hier rustig handtekeningen uit te delen en met de vrouwkes op de foto, Tracy die we weer bijna omver lopen, Jeff Gordon die tussen zijn fans loopt, onvoorstelbaar. Met plezier delen ze handtekeningen uit en gaan ze op de foto; ook onze eigen Marc Goossens ontsnapt er niet aan. ’s Avonds, toen we nog rondhingen aan de garage, zijn er nog groepsfoto’s getrokken met oa Jimmie Johnson, huidig Nascar-kampioen en teamgenoot van Marc. Ook Jan Heylen voegde zich 's avonds nog bij ons, den hoop wordt groter en groter ...
Het circuit is een pak groter dan ik verwacht had, en de bankings zijn meer dan immens, niet te geloven hoe steil de baan omhooggaat, en het zicht is meer dan spectaculair als je de inhaalmanoeuvers erop ziet. De wagens rijden op ongeveer 3/4 van de oval en een deel door het infield, resultaat : een knap circuit waarvan je op bepaalde tribunes een groot deel kan zien. De wagens zijn ook spectaculair, prototypes die qua tijd heel dicht bij elkaar zitten en een variatie aan GT’s zoals Mustangs, Corvettes, Porsches, Pontiac en ander lekkers …
Na de vrije oefenritten volgt een wel erg korte kwalificatiesessie (15 minuten, waarvan 7 minuten onderbreking door een crash), slaagt Marc erin zich op een knappe derde plaats te nestelen op 31 duizendsten (!!!) van een seconde van de pole, een nieuwe recordtijd op het circuit. Het verschil tussen plaats 1 en 2 bedraagt slechts 5 duizendsten, alles zit dus letterlijk op een zakdoek bij elkaar.
Het voorprogramma van de 24h is de Koni Challenge, met toerwagens en GT’s. Een startveld van meer dan 100 wagens is ook bij ons ongezien en eigenlijk niet te geloven. Minder spectaculair dan de eigenlijke 24h, maar met zo een startveld zou spektakel gegarandeerd moeten zijn.
Opvallend is wel dat er wel heel weinig publiek te bespeuren valt; de hoofdtribune leeg (op een enkeling na) en op de tribunes op en rond de infield is er zelfs tijdens de trainingen meer dan plaats genoeg. Wat een contrast met Le Mans bijvoorbeeld waar je tijdens de trainingen bij wijze van spreken moet vechten voor een plaatsje. Benieuwd hoeveel volk er zaterdag komt opdagen … Morgen wordt het koppenjacht, dagje de paparazzi uithangen, I love it !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten